شکستگی استخوان یکی از مشکلات بسیار رایج است که نکته حائز اهمیت در رابطه با آن بهبود صحیح استخوان می باشد. ایمپلنت هاتجهیزات و یا بافت هایی می باشند که در داخل و یا سطح بدن قرار داده می شوند تا برای جایگزینی بافت از دست رفته استفاده شوند. یکی از رایج ترین موارد استفاده از ایمپلنت ها، شاخه ارتوپدی می باشد که دارای انواع مختلفی هستند که عمدتا برای ثابت کردن شکستگی ها ،جایگزینی مفصل یااستخوان از بین رفته ،ثبات در سیستم عضلانی، بهبود تحرک و انعطاف پذیری اندام ها استفاده میشود. این ایمپلنت ها با توجه به نوع مواد و نوع بافتی که در آن جایگزین میشوند انتخاب میشوند انتخاب ایمپلنت های مناسب بسته به کاربردشان در شکستگیها و انواع بیماری های ارتوپدی و نظر جراح متفاوت است.تمامی ایمپلنت ها از استیل ضد زنگ، تیتانیوم و آلیاژ کبالت ساخته شده است و بهترین نوع ایمپلنتها معمولا از جنس تیتانیوم هستند زیرا با سایر فلزات کاشتنی بدن واکنش نمیدهند.
•انواع ایمپلنت:
1- دائمی:شامل تعویض دائمی مفاصل لگن ،زانو،مچ پا،شانه،آرنج،مچ دست و انگشت است که در طول زندگی بیماران ارتوپدی در قسمت های مختلف بدن قرار بگیرند.
2- موقت :شامل پیچ ها، پین ها، سیم ها، و ناخن های داخل عضلانی برای رفع استخوان های شکسته یا شکستگی لازم هستند و قرار است برای مدت زمان نسبتا کوتاه در بدن باقی بمانند تا استخوان های بهبود یابند.
•انواع‌مختلف‌ایمپلنت‌های‌ارتوپدی
1-پیچ
پیچ‌های ارتوپدی می‌توانند سر صاف یا چهار پَخ (پیچ فیلیپس) داشته باشند که برای بستن نواحی آسیب دیده‌ای مانند لابروم پاره شده یاروتاتورکاف (تاندون گرداننده شانه) استفاده میشوند. پیچ‌های ارتوپدی رایج‌ترین وسیله برای ثابت کردن شکستگی استخوان هستند. از ارتوپدها می‌توان انتظار داشت که از پیچ‌های ارتوپدی جهت ترمیم استخوان شکسته و یا برگرداندن استحکام به ناحیه ضعیف شده استفاده کند ولی نمی‌توان انتظار داشت که این پیچها از بین بروند. اساساً این پیچها باید همانجا باقی بمانند.
2-پلاک
پلاک های ارتوپدی پنج نوع اصلی دارند:
1) پلاک Buttress :معمولاً برای کنار هم نگه داشتن شکستگیها در انتهای استخوانهای دراز، بخصوص در زانو و مچ پا استفاده میشود. یعنی در جایی که محل شکستگی فشار زیاد و دیگر نیروهای پیچاننده یا کج کننده را تجربه می‌کند. به همین دلیل به پلیتButtress، پلیتهای پیرامونی نیز گفته میشود.
2)پلاک های خنثی کنندهNeutralisation plate: مدل خاصی از صفحات نیستند، اما به این نکته اشاره می‌کنند که این پلیتها چطور برای محدود کردن ومتعادل کردن بار در نواحی شکسته عمل می‌کنند. در نتیجه پیچها و ابزارهای دیگر می‌توانند محل شکسته شده را ببندند و محکم کنند.
3) پلاک پل Bridging.plate: برای تثبیت ناحیه شکسته ضمن ایجاد طول و هم ترازی از پلاک پل استفاده میشود. علاوه بر این، پلاک پل باعث تسریع بهبود ثانویه استخوان میشوند زیرا با قطع نکردن ناحیه آسیب دیده، خون رسانی به قطعات شکسته را حفظ می‌کنند.
5) پلاک های فشار Compression plate:همانطور که از نام آنها مشخص است، برای فشار وارد کردن به نواحی شکسته طراحی شده‌اند. به عبارت دیگر این پلاک ها صفحات فلزی هستند که برای ترمیم استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها با وارد کردن فشار دینامیک بین قطعات استخوانی، بهبود آنها را تسریع می‌کنند.
3-پروتز
ارتوپدها از ایمپلنت های پروتزی ارتوپدی جهت جایگزینی مفاصل یا استخوانهای از دست رفته یا حمایت استخوان آسیب دیده استفاده می‌کنند. اکثراً ارتوپدها از پروتز برای زانوها و مفاصل رانها استفاده می‌کنند. پروتزها به بیماران این امکان را می‌دهند که در مدت زمان کوتاهی، دوباره دامنه حرکتی خود را به طور کامل بدست آورند. در بعضی موارد، مواد پروتزی را می‌توان با استخوان سالم ترکیب و آنرا با استخوان معیوب یا آسیب دیده جایگزین کرد. یا پروتزها می‌توانند به طور کامل جایگزین قسمتهای خاصی از استخوان مفصل شوند.
ایمپلنت های ارتوپدی را می توان به گروههای مختلف دسته بندی کرد که عبارتند از:
1)ایمپلنت های تروما: این گروه از ایمپلنت ها برای درمان شکستگی ناشی از تروما که ممکن است به دلایل مختلف مانند تصادفات، سقوط و … اتفاق بیفتد، مورد استفاده قرار می گیرد. در اثر شکستن استخوان به طوریکه استخوان حداقل به دو قسمت تقسیم گردد، روش درمان غیر از استفاده از ایمپلنت های تروما وجود ندارد. در واقع دو قسمت های استخوانی که دیگر اتصال و ارتباطی با یکدیگر ندارند،باید توسط جسم خارجی در موقعیت اولیه و آناتومیک خود تثبیت شوند تا در ناحیه جدایش به هم جوش بخورند و دوباره تبدیل به یک استخوان یکپارچه گردند.
2)ایمپلنت های ترمیم بافت نرم: مانند ایمپلنت دندان در بافت نرم(لثه)
3)ایمپلنت های نقص عضو: برای اتصال عضو جدید به قسمت آسیب دیده از روشی به نام اندو-اکسو (Endo-exo) استفاده می کنند. در این روش اندام مصنوعی توسط یک میله فلزی به طور مستقیم به ناحیه آسیب دیده متصل می شود. در این روش دیگر بیمار از ناحیه پوست دچار مشکل نمی شود (مشکلی که هنگام استفاده از پروتز های سوکت دار ایجاد میشود) و درد نخواهد داشت. در این روش راه رفتن بیمار بسیار راحت تر است.
4)ایمپلنت های ستون فقرات: در مواردی که نیاز به استفاده از ایمپلنت می باشد، فرآیند طراحی و توسعه با رعایت پارامترهای متعدد مکانیکی، بیومکانیکی، بیولوژیکی و بالینی انجام می پذیرد. امروزه ایمپلنت های ستون فقرات از تنوع زیادی برخوردار می باشد که دارای3 گروه مهم می باشند که عبارتند از سیستم پیچ و راد، کیج های بین مهره ای و کیج های کورپکتومی.
5)ایمپلنت های جایگزین مفاصل: این گروه از ایمپلنت ها به پروتز تعبیر می شوند چرا که به عنوان یک جسم خارجی برای همیشه در بدن باقی می مانند و در واقع جایگزین بخش یا تمام مفاصل می گردند.
6)داربست ترمیم بافت نرم: از انواع داربست‌های مهندسی بافت، با هدف بازسازی بافت‌های آسیب دیده به وسیله ترکیب سلول‌های بدن بامواد زیستی به وسیله داربست بسیار متخلخل، که به عنوان الگوهایی برای بازسازی بافت عمل می‌کنند، جهت هدایت رشد بافت جدیداستفاده میشود.
:References
https://biomed-tech.ir/product/orthopedic-implants-variations/
