مغز ما یک ارگان الکتریکی است. میلیاردها سلول عصبی (نورون) در مغز وجود دارند که با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. این ارتباط از طریق سیگنال‌های الکتریکی انجام می‌شود. هر بار که یک نورون فعال می‌شود، یک پالس الکتریکی کوچک تولید می‌کند. مجموع این پالس‌های الکتریکی، فعالیت الکتریکی کلی مغز را تشکیل می‌دهند.
نوار مغزی یا الکتروانسفالوگرافی(EEG) آزمایشی است که فعالیت الکتریکی در مغز را اندازه‌گیری می‌کند. این آزمایش همچنین به عنوان EEG شناخته می‌شود. در این آزمایش، دیسک‌های کوچک فلزی به نام الکترودها به پوست سر متصل می‌شوند. سلول‌های مغز با استفاده از تکانه‌های الکتریکی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند و این فعالیت به صورت خطوط موج‌دار در یک ثبت EEG نشان داده می‌شود.
کابردهای EEG
الکتروانسفالوگرافی برای تشخیص بیماری های مغزی مانند صرع، تومورهای مغزی، التهاب مغز، اختلالات خواب و برخی از اختلالات روانی مانند اوتیسم بسیار مفید است. همچنین EEG برای بررسی عملکرد مغز در حین انجام کارهای مختلف مانند حل مسئله، یادگیری و خواب وهمچنین در عمل های جراحی مغز برای نظارت بر فعالیت مغز و اطمینان از عدم آسیب به مناطق مهم مغز استفاده می‌شود.
امروزه با پیشرفت علوم اعصاب و کامپیوتر از سیگنال‌های EEG میتوان به عنوان رابط مغز و کامپیوتر بهره برد.
تفسیر EEG
متخصص مغز و اعصاب با بررسی امواج ثبت شده، الگوهای غیر طبیعی را شناسایی می‌کند که ممکن است نشان‌دهنده بیماری یا اختلال خاصی باشد. برخی از پارامترهایی که در تفسیر EEG بررسی می‌شوند عبارتند از:
فرکانس امواج: فرکانس امواج نشان‌دهنده سرعت فعالیت مغز است.
دامنه امواج: دامنه امواج نشان‌دهنده شدت فعالیت مغز است.
شکل امواج: شکل امواج می‌تواند نشان‌دهنده نوع فعالیت مغز باشد.
توزیع امواج: توزیع امواج در مناطق مختلف مغز می‌تواند اطلاعات مهمی در مورد محل آسیب یا اختلال در مغز ارائه دهد.
