پروتز بینی چیست؟

پروتز بینی یک ابزار پزشکی است که به منظور اصلاح یا تغییر شکل بینی استفاده می‌شود. این پروتزها معمولاً برای بیماران دارای ناهنجاری‌های مادرزادی، آسیب‌های ناشی از تصادف یا جراحی، و همچنین در مواردی که افراد به دنبال زیبایی بیشتر، مورد استفاده قرار می‌گیرند.
پروتز بینی معمولا در جراحی های ترمیم بینی ، با هدف ترمیم ایرادات باقی مانده از جراحی قبلی استفاده می شود .پروتز یکی از ابزارهای رفع اشکال در کمبود های بدن است.غضروفی که از داخل بینی برداشته می شود،به غضروف های نوک بینی پیوند زده می شود.گاهی اوقات تیغه ی وسط بینی غضروف کافی برای تقویت بینی ندارد ،در این حالت از پروتز های مصنوعی برای تقویت بینی استفاده می کنیم .پروتز های مصنوعی از نظر استحکام و ماندگاری بسیار پر قدرت هستند و استحکام کافی را برای نوک بینی ایجاد می کنند.جنس پروتز های بینی اکثریت سیلیکونی هستند.گاهی نیز برخی از پزشکان از پروتز های مصنوعی نیز استفاده می کنند که میتواند کارگشا باشد.

شکل 1-پروتز بینی

انواع ایمپلنت سیلیکونی بینی

پروتز یا ایمپلنت بینی در دو نوع ثابت و قابل‌جداشدن موجود هستند و هر کدام مزایا، معایب، نحوه نصب و مراقبت‌های خاص خود را دارند.
انتخاب نوع مناسب ایمپلنت بینی به نیازها، شرایط بیمار، هزینه‌ها و تشخیص پزشک بستگی دارد.

شکل2- تامپون سیلیکونی بینی

پروتز ثابت

ایمپلنت ثابت بینی از طریق برش‌های کوچک در داخل بینی کاشته می‌شود و در جای خود به طور دائم ثابت می‌شود.
ظاهر این نوع پروتز بسیار طبیعی و شبیه به بینی واقعی است و به دلیل ثابت‌بودن در جای خود، نیازی به مراقبت یا تنظیم خاصی هم ندارد.
بیمار پس از مدتی به طور کامل به وجود پروتز در بینی خود عادت می‌کند و احساس راحتی خواهند داشت.
کاشت ایمپلنت ثابت بینی به دلیل نیاز به برش و بخیه، عمل جراحی پیچیده‌تری نسبت به پروتزهای قابل‌جداشدن دارد.
بیماران پس از کاشت پروتزهای ثابت باید دوره نقاهت طولانی‌تری را طی کنند. در برخی موارد نادر، ممکن است پروتزهای ثابت جابه‌جا شوند و نیاز به جراحی مجدد داشته باشند.

پروتز قابل‌جداشدن

پروتزهای قابل‌جداشدن از طریق سوراخ‌های بینی کاشته می‌شوند و به‌راحتی قابل‌برداشتن و گذاشتن مجدد هستند.
کاشت ایمپلنت سیلیکونی بینی قابل‌جداشدن به دلیل عدم نیاز به برش و بخیه، روند نصب ساده‌تری نسبت به پروتزهای ثابت دارد و دوره نقاهت هم ندارد.
در صورت نیاز، به‌راحتی می‌توان این نوع پروتزها را تنظیم یا تعویض کرد.
این نوع ایمپلنت بینی معایبی هم دارد.
پروتزهای قابل‌جداشدن چون ثابت نیستند، ممکن است ظاهری مصنوعی داشته باشند.
ایمپلنت قابل‌جداشدن باید به طور مرتب تمیز و ضدعفونی شود و در صورت نیاز برداشته و مجدداً گذاشته شود. در برخی موارد، ممکن است پروتزهای قابل‌جداشدن از بینی بیفتند.
در نهایت، مشورت با یک متخصص می‌تواند به شما در انتخاب نوع مناسب ایمپلنت سیلیکونی بینی کمک کند. جراح با بررسی شرایط شما و درنظرگرفتن تمام جوانب، بهترین نوع ایمپلنت را برای بینی شما پیشنهاد خواهد داد.

کارایی و عملکرد پروتز بینی

افرادی که دارای بینی گوشتی می باشند و برای جراحی بینی اقدام کرده اند  دارای دو حالت می باشند :

1.افرادی که جراحی بینی انجام داده اند و نیاز به ترمیم دارند.

2.افرادی که برای بار اول عمل بینی انجام میدهند.

در هر دو حالت بینی افراد دارای افتادگی در ناحیه نوک بینی می باشند که به دلیل ضعف در قسمت بافتهای غضروفی می باشد که در فرد از ابتدا وجود داشته یا طی جراحی بینی استخوان و  بافتهای غضروفی بیش از اندازه برداشته شده است . برای ترمیم این نقض از دو روش استفاده می شود:
1.با استفاده از این روش غضروف هایی از ناحیه تیغه استخوان بینی یا لاله گوش یا دنده فرد جداشده و به استخوان بینی برای بالا بردن نوک بینی با تقویت استخوان و بافتهای غضروفی پیوند زده می شود. مناسبترین بافت غضروفی برای پیوند بافت تیغه میانی بینی می باشد که هم مقاوم تر بوده و هم نیاز به برش در قسمت دیگر بدن ندارد. بافت های غضروفی در لاله گوش نازک تر از بافت های تیغه بینی می باشد برای افرادی که دارای پوست نازک و سطح نامنظم در روی بینی  می باشند از غضروف های گوش استفاده می شود. در گذسته از غضروف حیواناتی مانند گاو برای این پیوند استفاده می شد که این روش به خاطر مشکلاتی دیگر کاربرد ندارد. استفاده از غضروف ناحیه لگن و جمجمه فرد نیز در سالهای اخیر رایج بوده که امروزه کاربرد ندارد.

2.استفاده از غضروف مصنوعی به نام ایمپلنت : جنس این مواد از پلیمرهای مخصوصی می باشد که ضدسرطان می باشد و امکان پس زدن توسط بدن وجود نداشته و احتمال عفونت پایین می باشد. ایمپلنت در مواردی استفاده می شود که فرد نمی خواهد از غضروف اجزای بدن خود برای پیوند استفاده کند یا بافت های غضروفی بدن شرایط مناسب برای پیوند را ندارد.
ایمپلنت بینی به منظور تغییر شکل و ساختار بینی طراحی شده می‌تواند به دو صورت جراحی یا غیرجراحی (مانند تزریق فیلر) انجام شود. کارایی و عملکرد پروتز بینی به شکل زیر است:
1. اصلاح فرم بینی:
پروتزها می‌توانند به افزایش حجم یا تغییر شکل نواحی مختلف بینی کمک کنند، مانند نوک بینی، پل بینی یا دو طرف آن. این تغییرات می‌توانند به بهبود تعادل و هماهنگی صورت کمک کنند.
2. مواد مورد استفاده:
پروتزها معمولاً از مواد سیلیکونی، گیاراکنت و یا پلی‌اتیلن ساخته می‌شوند. این مواد به طور خاص طراحی شده‌اند تا با بافت بدن سازگاری داشته باشند و خطر رد شدن یا واکنش‌های آلرژیک را کاهش دهند.
3. عمل جراحی:
در عمل جراحی ایمپلنت بینی، ابتدا برش‌هایی در ناحیه داخلی بینی یا بیرونی آن ایجاد می‌شود تا پروتز به درستی در محل خود قرار گیرد. سپس برش‌ها بخیه می‌شوند و دوره بهبودی شروع می‌شود.
4. بهبود عملکرد تنفسی:
در برخی موارد، پروتز بینی می‌تواند به بهبود تنفس نیز کمک کند، به ویژه در شرایطی که نقص ساختاری وجود داشته باشد.
5. دوره بهبودی:
بعد از عمل، ممکن است بیمار به ورم و کبودی دچار شود، اما نتایج نهایی پس از چند هفته قابل مشاهده خواهد بود.
در نهایت، هدف از استفاده از پروتز بینی نه تنها زیبایی، بلکه بهبود کیفیت زندگی فرد و افزایش اعتماد به نفس اوست.

شکل3-اصلاح فرم بینی

ویژگی های ایمپلنت بینی

ایمپلنت بینی یکی از روش‌های جراحی زیبایی است که به منظور تغییر شکل و بهبود ظاهر بینی انجام می‌شود. این روش معمولاً برای افرادی که به دنبال اصلاح نواقص بینی خود هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. ویژگی‌های ایمپلنت بینی شامل موارد زیر است:
1. تنوع در مواد: ایمپلنت‌ها معمولاً از مواد مختلفی مانند سیلیکون، گرافت‌های بافتی یا پلی‌تترافلوئورواتیلن (PTFE) ساخته می‌شوند که هر کدام ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند.
2. قابلیت سفارشی‌سازی: ایمپلنت‌ها می‌توانند به صورت سفارشی طراحی شوند تا با آناتومی خاص هر فرد سازگار باشند و بهترین نتیجه را ارائه دهند.
3. دوره نقاهت کوتاه‌تر: در مقایسه با جراحی‌های پیچیده‌تر، ایمپلنت بینی معمولاً دوره نقاهت کوتاه‌تری دارد و بیماران می‌توانند سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره خود بازگردند.
4. حداقل تهاجم: این روش معمولاً کمتر تهاجمی است و نیاز به برش‌های بزرگ ندارد، که باعث کاهش عوارض جانبی و زمان بهبودی می‌شود.
5. نتایج قابل پیش‌بینی: با توجه به پیشرفت‌های تکنولوژیکی در طراحی و ساخت ایمپلنت‌ها، نتایج این نوع جراحی معمولاً قابل پیش‌بینی‌تر است.
6. امکان اصلاح مجدد: در صورت عدم رضایت از نتیجه یا بروز مشکلات، امکان تعویض یا اصلاح ایمپلنت وجود دارد.
7. ریسک عوارض جانبی: مانند هر عمل جراحی دیگری، ممکن است عوارضی نظیر عفونت، واکنش آلرژیک یا تغییر شکل غیرمنتظره رخ دهد.
8. نیاز به مشاوره تخصصی: قبل از انجام عمل، مشاوره با یک جراح پلاستیک متخصص ضروری است تا بهترین گزینه برای هر فرد تعیین شود.

 

References

1https://farazorthoped.com

2https://dr-abdolmotalebi.ir

3https://clinicarad.com

اشتراک‌ها:
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *