بازنگری تجربیات آسیب‌زا می‌تواند کلید بهبود بسیاری از اختلالات روانی باشد. این فرآیند با کمک یک متخصص، به افراد این فرصت را می‌دهد تا گذشته خود را از زوایای جدیدی ببیند و معناهای جدیدی به آن ببخشد. ارزیابی مجدد و پذیرش این تجربیات، نه تنها به کاهش استرس و اضطراب کمک می‌کند بلکه فرد را به سمت زندگی‌ای پر از آرامش و رضایت سوق می‌دهد.
درمان اختلال‌ها از طریق ارزیابی مجدد تجربیات آسیب‌زا، که به طور اختصاری EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) نیز شناخته می‌شود، یک روش درمانی است که برای کاهش شدت پاسخ‌های عاطفی به تجربیات آسیب‌زا طراحی شده است.

EMDR یکی از موثرترین روش‌ها برای کمک به افرادی است که با تروما و تجربیات آسیب‌زا مواجه شده‌اند.
این روش‌ها معمولاً به کاهش علائم اختلال‌های استرس پس از سانحه (PTSD) و دیگر اختلال‌های مرتبط با تروما کمک می‌کنند.
از طریق EMDR، افراد به طور ایمن اطلاعات آسیب زا را دوباره پردازش می کنند تا زمانی که دیگر از نظر روانی مخل زندگی آنها نباشد. با گذشت زمان، قرار گرفتن در معرض خاطرات آسیب زا دیگر باعث ایجاد احساسات منفی و علائم ناراحت کننده نمی شود.

EMDRدارای هشت مرحله درمان است:

تاریخچه گرفتنHistory taking
آماده سازی مراجع Client preparation
ارزیابی Assessment
حساسیت زدایی Desensitization
نصب و راه اندازی Installation
اسکن بدن Body scan
بسته Closure
ارزیابی مجدد اثر درمان Reevaluation of treatment effect

در طول EMDR، فردی که تحت درمان قرار می‌گیرد، بر حافظه‌ای مخرب تمرکز می‌کند و اعتقادی را که درباره خود دارد، شناسایی می‌کند. اگر به خاطره ای منفی مرتبط باشد، این تکنیک به فرد می آموزد که دیدگاه خود را با یادگیری مرتبط ساختن آن با یک باور مثبت به جای آن تغییر دهد.
به عنوان مثال، برای قربانیان سوء استفاده معمول است که احساس کنند “لایق” آزار هستند. EMDR به فرد کمک می کند تا آن را به عنوان یک تفکر خود ویرانگر ببیند. بنابراین “من لیاقتش را داشتم” به “من فردی ارزشمند و خوب هستم که زندگی خود را کنترل می کنم.”
تمام احساسات و عواطف مرتبط با حافظه شناسایی می شوند. سپس فرد ضمن تمرکز بر یک محرک خارجی که حرکت سریع (یا دوطرفه) چشم را ایجاد می کند، حافظه را مرور می کند. معمولاً این کار با مشاهده حرکت درمانگر با دو انگشت انجام می شود. پس از هر مجموعه حرکات دو طرفه (معمولاً هر دو چشم را درگیر می کند)، از فرد سوال می شود که چه احساسی دارد.
بیایید به سه روش عمده در این زمینه بپردازیم:

1. درمان پردازش شناختی (Cognitive Processing Therapy یا CPT)

 

درمان پردازش شناختی (CPT) یک روش مبتنی بر شناخت‌درمانی است که به افراد کمک می‌کند تا افکار و باورهای ناکارآمد خود را که ناشی از تجربیات آسیب‌زا هستند، شناسایی و تغییر دهند. این درمان معمولاً به صورت فردی یا گروهی انجام می‌شود و شامل مرور و تحلیل تجربیات آسیب‌زا، شناسایی و تغییر افکار منفی و ایجاد استراتژی‌های جدید برای مقابله با تروما است.

2. درمان رفتاری شناختی (Cognitive Behavioral Therapy یا CBT)

درمان رفتاری شناختی (CBT) شامل تکنیک‌های مختلفی است که به افراد کمک می‌کند تا الگوهای فکری و رفتاری ناسالم خود را تغییر دهند. این درمان به افراد یاد می‌دهد که چگونه افکار ناکارآمد خود را شناسایی و تغییر دهند، رفتارهای مثبت‌تری را جایگزین کنند و راهکارهای مقابله‌ای موثری برای کاهش علائم اضطراب و افسردگی ناشی از تروما بیاموزند.

3. حساسیت‌زدایی و بازفرآوری از طریق حرکات چشم (Eye Movement Desensitization and Reprocessing یا EMDR)

EMDR یک روش درمانی است که به افراد کمک می‌کند تا تجربیات آسیب‌زا را پردازش و اثرات عاطفی آن‌ها را کاهش دهند. در این روش، فرد در حالی که تجربیات آسیب‌زا را بازگو می‌کند، حرکات چشم خاصی انجام می‌دهد. این حرکات چشم به پردازش سریع‌تر و کاهش اثرات عاطفی تروما کمک می‌کنند.

 

:Resources

https://www.who.int/?form=MG0AV3

https://www.nimh.nih.gov/?form=MG0AV3

https://www.apa.org/?form=MG0AV3