اختلالات خواب شرایطی هستند که بر کیفیت، میزان و زمان خوابی که می‌توانید در شب بخوابید تأثیر می‌گذارند. اختلالات رایج خواب عبارتند از بی خوابی، سندرم پای بیقرار، نارکولپسی و آپنه خواب. اختلالات خواب می تواند بر سلامت روحی و جسمی شما تأثیر بگذارد.
دسته بندی اختلالات خواب در طول سال ها بارها تغییر کرده است. اخیراً، طبقه‌بندی بین‌المللی اختلالات خواب (ICSD) اختلالات خواب را بر اساس علائم، نحوه تأثیر آن‌ها بر فرد (پاتوفیزیولوژی) و سیستم بدنی که بر آن تأثیر می‌گذارد، دسته‌بندی کرده است. نسخه جدید نسخه سوم، ICSD-3R شامل دسته های زیر است:
بی خوابی: در به خواب رفتن و به خواب ماندن مشکل دارید.
اختلالات تنفسی مرتبط با خواب: هنگام خواب تنفس شما تغییر می کند.
اختلالات مرکزی پرخوابی: در طول روز با احساس هوشیاری مشکل دارید.
اختلالات ریتم شبانه روزی خواب و بیداری: ساعت درونی شما خوابیدن و بیدار شدن به موقع را دشوار می کند.
پاراسومنیا: اعمال فیزیکی یا عبارات کلامی مانند راه رفتن، صحبت کردن یا غذا خوردن در طول خواب اتفاق می افتد.
اختلالات حرکتی مرتبط با خواب: حرکات فیزیکی یا میل به حرکت، به خواب رفتن و/یا به خواب ماندن را دشوار می کند.
خواب به عملکرد صحیح مغز کمک می کند. نداشتن خواب کافی یا خواب کم کیفیت پیامدهای بالقوه زیادی دارد. بارزترین نگرانی ها خستگی و کاهش انرژی، تحریک پذیری و مشکلات تمرکز است. توانایی تصمیم گیری و خلق و خوی شما نیز می تواند تحت تاثیر قرار گیرد. مشکلات خواب اغلب با علائم افسردگی یا اضطراب همراه است. مشکلات خواب می تواند افسردگی یا اضطراب را تشدید کند و افسردگی یا اضطراب می تواند منجر به مشکلات خواب شود. کمبود خواب و خواب زیاد با بسیاری از مشکلات سلامتی مزمن مانند بیماری قلبی، دیابت و چاقی مرتبط است. اختلالات خواب همچنین می تواند یک علامت هشدار برای مشکلات پزشکی و عصبی مانند نارسایی احتقانی قلب، آرتروز و بیماری پارکینسون باشد.
تشخیص :
ارزیابی جامع برای بی خوابی یا سایر مشکلات خواب ممکن است شامل شرح حال بیمار، معاینه فیزیکی، دفترچه خاطرات خواب و آزمایش بالینی (مطالعه خواب یا پلی سومنوگرافی) باشد. دفترچه خاطرات خواب یک رکورد از عادات خواب شما است که باید با پزشک خود در میان بگذارید. این شامل اطلاعاتی مانند زمان رفتن به رختخواب، خوابیدن، بیدار شدن، بلند شدن از رختخواب، چرت زدن، ورزش، خوردن و مصرف الکل و نوشیدنی های کافئین دار است. علاوه بر این، یک مطالعه خواب به پزشک این امکان را می دهد که مدت زمان و میزان خواب شما را شناسایی کند و مشکلات خواب خاص را تشخیص دهد.
پلی سومنوگرافی که به عنوان مطالعه خواب شناخته می شود، آزمایشی است که امواج مغزی، سطح اکسیژن خون، ضربان قلب و تنفس شما را در طول خواب ثبت می کند. همچنین حرکات چشم و پا را اندازه گیری می کند.یک مطالعه خواب ممکن است در یک واحد اختلالات خواب در یک بیمارستان یا در یک مرکز خواب انجام شود.
روش های درمان :
نور درمانی:
نور درمانی شامل نشستن در مقابل یک جعبه نور است که نور روشنی شبیه نور خورشید تولید می کند. گیره های نور و عینک های سبک نیز ممکن است موثر باشند. نور درمانی ممکن است به تنظیم میزان ملاتونین مورد نیاز بدن برای تنظیم مجدد چرخه خواب و بیداری کمک کند.
درمان دهان و صورت :
ورزش‌های دهان و ماهیچه‌های صورت، که درمان دهان و صورت نیز نامیده می‌شود، ممکن است به درمان آپنه خواب در کودکان و بزرگسالان کمک کند. این درمان به بهبود موقعیت زبان کمک می کند و ماهیچه هایی را که لب ها، زبان، راه هوایی فوقانی و صورت شما را کنترل می کنند، تقویت می کند.
درمان شناختی رفتاری برای بی خوابی (CBT-I):
CBT-I یک برنامه درمانی ۶ تا ۸ هفته‌ای است که به شما کمک می‌کند یاد بگیرید چگونه سریع‌تر بخوابید و طولانی‌تر بخوابید. این معمولا به عنوان اولین گزینه درمانی برای بی خوابی طولانی مدت توصیه می شود و می تواند بسیار موثر باشد. CBT-I می تواند توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، پرستار یا درمانگر انجام شود. می توانید آن را به صورت حضوری، تلفنی یا آنلاین انجام دهید.
داروهای تجویزی :
آگونیست های گیرنده بنزودیازپین داروهایی مانند زولپیدم ، آگونیست های گیرنده ملاتونین داروهایی مانند راملتئون ، آنتاگونیست های گیرنده اورکسین مانند سوورکسانت ، در نهایت اگر سایر درمان‌ها و داروها مؤثر نبوده باشند، ممکن است بنزودیازپین‌ها برای بی‌خوابی تجویز شوند.
درمان با دستگاه ها :
فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP)
CPAP دستگاهی است که از فشار هوای ملایم برای باز نگه داشتن راه های هوایی در هنگام خواب استفاده می کند. دستگاه CPAP شامل ماسکی است که روی بینی یا بینی و دهان شما با تسمه هایی که ماسک را قرار می دهد قرار می گیرد. همچنین شامل یک لوله است که ماسک را به موتور دستگاه وصل می کند و یک موتور که هوا را به داخل لوله می دمد.
برای اینکه درمان موثر باشد، باید از دستگاه CPAP خود هر بار که می‌خوابید، از جمله در هنگام چرت زدن استفاده کنید.
دستگاه های دهانی وسایلی هستند که هنگام خواب در دهان می پوشند. اینها اغلب توسط یک دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی (دندانپزشکی که در اصلاح دندان ها یا مشکلات فک تخصص دارد) سفارشی می شود تا متناسب با دهان یا فک شما باشد. دستگاه های دهانی فک یا زبان شما را در موقعیتی نگه می دارند که به باز نگه داشتن راه هوایی شما کمک می کند. اگر آپنه خفیف خواب دارید یا اگر آپنه شما فقط زمانی اتفاق می افتد که به پشت دراز کشیده اید، درمان با این دستگاه ها موثر هست.
:References
1-clevelandclinic
2-nhlbi.nih.gov
3-healtline
4-sleepfoundation .org
5-psychiarity.org